PUBLIKACJE

W opracowaniach kartograficznych zwykle jako jednostkę wybiera się pojedynczy arkusz. Dla każdego arkusza tworzy się oddzielną bazę danych, legendę, ramkę i siatkę kartograficzną, a treść bazy danych docina się do ramki. W przypadku seryjnych opracowań takie rozwiązanie powoduje wiele niedogodności, m.in.: konieczność uzgadniania styków między arkuszami, trudności w przedstawianiu grubych linii (np. dróg przecinających krawędź arkusza pod niewielkim kątem) oraz potrzebę poprawiania wszystkich arkuszy dla wprowadzania nawet niewielkich zmian w legendzie mapy.

Język pisany, istniejący od mniej więcej 6000 lat, na początku zawierał symbole, które w miarę upływu czasu ulegały uproszczeniu. Pierwsze obrazy, które można uważać za mapy, powstały jednak dużo wcześniej. Nie ma zatem przeszkód, aby powiedzieć, że ludziom były one potrzebne dużo wcześniej niż zapis tekstowy.

Scentralizowane systemy informacji geograficznej mają bogate narzędzia wprowadzania danych, ich edycji, przetwarzania i analiz zgromadzonych informacji. Wykorzystuje się je również do tworzenia map lub innych produktów kartograficznych. Zazwyczaj jednak systemy te nie spełniają swojej funkcji dotyczącej produktów kartograficznych, gdyż oferowane przez nie zasady wizualizacji są zbyt uproszczone. Rozszerzenie Esri Production Mapping oraz reprezentacje kartograficzne zapewniają wysoką jakość produktów kartograficznych w ramach jednego systemu bazy danych.

Kartografia to nauka i sztuka wykonywania map. Aby móc wykreować nowoczesny, wysokiej jakości produkt kartograficzny, należy użyć odpowiedniej technologii, takiej jak np. opracowane przez firmę Esri rozszerzenie programu ArcGIS o nazwie MPS-Atlas, pochodzące z pakietu narzędzi produkcyjnych o nazwie PLTS (Production Line Tool Set), które pod tą nazwą występowało aż do wersji ArcGIS 9.3.1. W ArcGIS 10 wprowadzono wiele nowych rozwiązań i zmieniono nazwę rozszerzenia na Production Mapping. Dotychczasowe rozwiązania, w których każdy pojedynczy arkusz mapy był samodzielną jednostką, powodowały fragmentację danych i ich nieefektywne przetwarzanie, a ostateczne poprawki wykonywano przy pomocy zewnętrznego oprogramowania graficznego. W nowym rozwiązaniu takiej potrzeby... Read More

Jesienią 2013 r. sukcesem zakończono realizację kontraktu na mapę topograficzną w skali 1:10 000 dla województwa śląskiego. Wydawało się, że pilotaż ten otworzy nową epokę w polskiej kartografii. Niestety, tak się nie stało, a o codziennej aktualizacji możemy sobie jedynie pomarzyć.

Ręczna generalizacja danych, tak jak się ją jeszcze wykonuje w Polsce, jest bardzo kosztowna i wymaga czasu, dlatego wszystkie agencje kartograficzne Europy już z niej zrezygnowały. Ich wysiłek skupia się obecnie na ciągłej aktualizacji danych.

Jak opracowano pierwszą mapę topograficzną według nowego rozporządzenia, czyli bazę danych obiektów topograficznych w skali 1:10 000 w województwie śląskim.

W ostatnim czasie kartografia coraz bardziej zyskuje na znaczeniu ze względu na powszechne zastosowanie komputerów i oprogramowania GIS do analizy zgromadzonych danych geograficznych oraz prezentacji otrzymanych wyników. Większość pakietów oprogramowania GIS oferuje rozwiązania pozwalające na szybkie uzyskanie graficznej prezentacji rezultatów, ale ich jakość graficzna często nie jest satysfakcjonująca dla kartografów.